Sewaktu melalui kawasan rumah lama saya di Seksyen 2, Shah Alam , saya terkenangkan satu perbualan antara anak-anak saya dengan rakan-rakan mereka anak-anak jiran sebelah seusia mereka. Kanak-kanak antara 3 hingga 6 tahun itu rancak berbual di tepi pagar yang memisahkan antara rumah saya dengan rumah Wan, jiran saya yang amat baik budi.; atas tajuk ‘balik kampung’ dan ‘travelling’. Anak perempuan saya yang berusia 5 tahun bertanya; “tempat mana yang paling jauh sekali di dunia?” . Rakannya Husin menjawab; “Amerika.” Hamzah ; “England”. Farihah; “Mekah”....
Jawapan yang diberi menggambarkan mereka memahami kehendak soalan... Kemudian Husin memberi jawapan kedua; “Syurga”! Yang menyoal pantas memberi respon : “Bukan syurga”, dan menambah; “ syurga dekat je”. “Kat mana???”, soal Hamzah ingin tahu. Saya yang ketika itu berada di dalam bilik bangun mengintai melalui cermin tingkap. Lima orang kanak-kanak sedang teruja menunggu jawapan di mana letaknya syurga. Jawapannya: “Di bawah tapak kaki Mak kita !!!" ( kita = saya, kanak-kanak perempuan selesa membahasakan diri mereka kita) Saya menahan ketawa, namun bila melihat anak-anak itu diam, airmata saya menitis...
Jahimah as-Salami pernah datang menemui Rasulullah SAW dan berkata kepada baginda : “Wahai Rasulullah ! Saya ingin berperang, dan saya datang untuk berbincang. Rasulullah SAW bertanya :”Adakah kamu masih mempunyai ibu?” Beliau menjawab: “Ya , ada.” Rasulullah SAW bersabda :”Dampingilah dia, sesungguhnya syurga terletak di kedua kakinya.”
Jahimah as-Salami pernah datang menemui Rasulullah SAW dan berkata kepada baginda : “Wahai Rasulullah ! Saya ingin berperang, dan saya datang untuk berbincang. Rasulullah SAW bertanya :”Adakah kamu masih mempunyai ibu?” Beliau menjawab: “Ya , ada.” Rasulullah SAW bersabda :”Dampingilah dia, sesungguhnya syurga terletak di kedua kakinya.”
(riwayat al-Hakim)
“Kids Say The Darndest Things.”
Wassalam
FarahDina
“Kids Say The Darndest Things.”
Wassalam
FarahDina
No comments:
Post a Comment